هدیه های آسمان پنجم 

درس 10 - در ساحل دجله

حاکمان عباسی در سامرا
حاکمان عباسی قصرهای به هم پیوسته، تودرتو و بسیار باشکوهی در دو سوی ساحل دجله ساخته بودند. قصرهایی پر از نقش و نگار با وسایل گران قیمت، سفره های رنگارنگ و خزانه هایی لبریز از سکه های طلا، یکی از این حاکمان که هم عصر امام هادی (ع) بود، متوکل نام داشت.

امام هادی (ع) دهمین اختر تابناک شیعیان
نام پدر: امام جواد (ع) (محمدتقی)
تاریخ تولد: 15 ذی الحجه سال 212 هجری قمری
تاریخ شهادت: 3 رجب 254 هجری قمری
محل زندگی: مدینه و در پایان عمر سامرا
شروع امامت: پس از شهادت امام جواد (ع) – در هشت سالگی
مدت امامت: 34 سال
حاکمان هم عصر: مأمون، معتصم، متوکل و ...
القاب: علی النقی، هادی، ابوالحسن
محل شهادت: سامرا
محل دفن: سامرا، نزدیکی ساحل دجله در کنار امام حسن عسکری (ع)

متوکل و امام هادی (ع)
متوکل حاکم ستمگر عباسی از علاقه ی مردم به امام هادی (ع) و اتحاد و همدلی میان ایشان و مردم میترسید و به همین دلیل دستور داد امام را به زور از مدینه به سامرا بیاورند. امام هادی (ع) سالهای سال در سامرا در نهایت سختی زندگی کرد. متوکل همیشه امام را زیر نظر داشت و بارها دستور داد شبانه به خانه ی امام بریزند و خانه اش را بازرسی کنند و حتی مدتی امام را زندانی کرد.

امام هادی (ع) در کلاس درس
چون پدر گرامی اش امام جواد (ع) در اوج جوانی به شهادت رسید، امام هادی (ع) با این که سنش هنوز به نوجوانی هم نرسیده بود، امام و پیشوای مردم شد.

در مسجد پیامبر (ص) به شاگردان پدرش درس می داد و مردم مخصوصاً آنها که امام را نمی شناختند با تعجب به هوش و استعداد امام نگاه می کرند. ایشان شاگردان زیادی تربیت کردند که همه از عالمان بزرگ شدند.
یکی از مشهورترین شاگردان ایشان حضرت عبدالعظیم حسنی از نوادگان امام حسن مجتبی (ع) است که حرمش در شهر ری قرار دارد.

اقدامات متوکل در دوران سخت و خفقان آور
1- دستور داد مرقد امام حسن (ع) جد بزرگ امام هادی (ع) را تخریب کنند.
2- عده زیادی از نسل پیامبر (ص) و دوستان ایشان را به زندان انداخت.
3- به شاعران پول زیادی می داد تا در شعرهای خود به امامان بی احترامی کنند.
4- بیت المال مسلمانان را صرف خوش گذرانی خود می کرد.
5- دائماً امام هادی (ع) را مورد آزار و اذیت قرار می داد و از مدینه به سامرا تبعید کرد.

امام هادی (ع) می فرماید: به جای این که برای این که برای عدم موفقیت های گذشته حسرت و اندوه بخوری، با داشتن تصمیم و اراده ی قوی آنها را جبران کن.