هدیه های آسمان پنجم
درس 17 - اینها و آنها
در درس گذشته آموختیم این دنیا محل کار و مزرعه ی آخرت است و قیامت روز حسابرسی کارنامه ی اعمال است؛ روزی که دیگر نمی توانیم کاری انجام دهیم. با توجه به اعمال و رفتار هر کس، جایگاه متفاوتی برای او در نظر گرفته می شود.
بهشتیان
خوشحال هستند و چهرهی آنها از نشاط و سرور می درخشد.
خدمتکاران هر آن چه اراده کنند غذا و میوه و ... برایشان فراهم می کنند.
قصرها و باغ های چشم نواز و خیره کننده که در آنها نهرهایی از آب زلال، شیر و بهترین عسل جاری است.
صدای دلنشین پرندگان و جویبار و عطر گلهای رنگارنگ همه جا را پر کرده است. فرشتگان به آنها احترام می گذارند.
دوزخیان
آنها پژمرده و افسرده اند و چهره هایشان غمگین و غبارآلود است.
حسرت زده و پشیمان و با خشم و عصبانیَّت به هم نگاه می کنند و به هم بد می گویند. صدا و فریادهای وحشتناک به گوش میرسد و عذاب سوزان و دردناک برای آنها فراهم شده است.
نه آبی و نه غذایی که از تشنگی و گرسنگی نجاتشان دهد و روزی هزاران بار آرزوی مرگ می کنند.
فاصله گرفتن از چه چیزهایی باعث شد به دوزخ بروند؟
- فاصله گرفتن از دستورهای خدا و نماز و عبادت
- سفارشهای پیامبران و راهنمایی کتاب آسمانی
- ستم به دیگران و پایمال کردن حق مردم و فکرنکردن به نیازمندان باعث این نتیجه شد. این کارها باعث شد روز قیامت «روز فصل » یعنی روز جدایی آنها از بهشتیان شود.
خداوند در قرآن میفرمایند:
« فَهُوَ فی عیشَةٍ راضیَةٍ فی جَنَّةٍ عالِیَةٍ »
اینها در بهشتی عالی مرتبه، زندگی کاملاً رضایت بخشی دارند. سوره ی حاقه – آیه ی 21 و 22
نعمت ها و لذت هایشان هیچگاه پایان نمی پذیرد. سوره ی واقعه – آیه ی 33
هر آن چه دلشان می خواهد برایشان فراهم می شود. سوره ی زُخرُف – آیه ی 71
دوزخیان
خداوند در قرآن میفرمایند:
« و مَأواهُم جهنَّمُ جَزاءً بِما کانوا یَکسِبونَ »
جهنم جایگاه بدکاران است؛ به خاطر کارهای زشتی که در دنیا انجام داده اند. سوره توبه – آیه ی 95
هیچ راه فراری از آن ندارند. سوره ی نسا – آیه ی 121
از آبی بدبو می نوشند (و سیراب نمی شوند). سوره ی ابراهیم – آیه ی 16
در روز فصل بین بهشتیان و دوزخیان فاصله می افتد که نتیجه ی انجام کارهای شان در دنیا است و این جاست که خداوند مهربان میفرماید:
خداوند در قرآن میفرمایند:
« اِنَّ یومَ الفَصلِ کانَ میقاتاً »
روز جدایی نیکوکاران و بدکاران، میعاد همگان است. سوره ی نبأ – آیه ی 17
با یک ضرب المثل شیرین و مرتبط به این آیه به زیبایی میتوان گفت «هر چه کنی به خود کنی؛ گر همه نیک و بد کنی.»
برچسب ها :
پایه پنجمپنجم دبستاناینها و آنهاپنجم ابتداییپنجمپیام های آسمان پنجمپیام های آسمانپاسخ پیام های آسمان پنجمجواب پیام های آسمانخلاصهنکات مهمخلاصه پیام های آسمان