دانش زبانی و ادبی
نکته اوّل:
مهمترین بخش جمله که معمولاً در پایان آن می آید و مفهوم انجام گرفتن کاری یا روی دادن حالتی یا نسبت دادن صفتی به کسی یا چیزی را در یکی از سه زمان گذشته، حال یا آینده را نشان دهد، فعل نامیده می شود.
علاوه بر این در فعل مفهوم: شخص، مفرد و جمع بودن وجود دارد؛ پس فعل، بخش اصلیِ معناییِ جمله است.
نکته دوم:
به این جمله ها توجّه کنید :
1- جوان و نوجوان ما بااستعداد است.
2- جوان و نوجوان، چشمۀ جوشان نیرو و استعداد است .
1- به شما جوانان این ملّت می گویم .
2- به شما جوانان به عنوان فرزندان عزیز و پارههای دل این ملّت می گویم.
جمله های شمارۀ «1» و «2» هر دو پیام یکسانی دارند؛ امّا جمله های دوم زیباتر و دلپذیرتر است. دلیل زیبایی جمله های دوم چیست؟
هرگاه بخواهیم مقصود خود را بیان کنیم، از زبان استفاده می کنیم؛ در جمله ها و عبارتهای زبانی، ساده و مستقیم، منظور خود را بیان میکنیم.
اگر بخواهیم همان مقصود و منظور را زیباتر و تأثیرگذارتر بگوییم، از ادبیّات بهره می گیریم. در جمله ها و عبارتهای ادبی، از خیال و احساس بهره می گیریم. آرایه های ادبی مانند تشبیه، تشخیص، کنایه و .. سبب زیبا و تأثیرگذار شدن جمله ها و عبارت ها می شوند.
برچسب ها :
دوره متوسطه اولپایه هفتمفارسی هفتمفارسیدرسنامه و نکات مهمنکات مهمفارسی هفتم درس3دانش زبانی و ادبی