درس 8
دانش زبانی و ادبی
دانش زبانی
مهمترین جزء جمله، فعل است. در تعریف فعل می گوییم کلمه ای که انجام دادن کار و یا داشتن صفت و حالتی را نشان می دهد. فعل هایی مانند« است، بود، شد، گشت، گردید و ... » وقوع کاری را نشان نمی دهند؛ بلکه برای نسبت دادن چیزی به چیز دیگر به کار می روند. به این گونه فعل ها، فعل اسنادی می گویند. در این نوع فعل ها ما با نهاد، مسند و فعل اسنادی روبه رو هستیم مانند:
*هوا سرد است.
هوا (نهاد)/ سرد (مسند)/ است (فعل اسنادی).
*دوستان خوشحال بودند.
دوستان (نهاد)/ خوشحال (مسند)/ بودند (فعل اسنادی).
دانش ادبی
رباعی: شعری است که چهار مصراع (دوبیت) دارد و مصراع های اول، دوم و چهارم آن، هم قافیه هستند. گاه مصراع سوم را نیز با دیگر مصراع ها هم قافیه می کنند.
--------# ----------#
-------- -----------#
هنگام سپیده دم خروس سحری *** دانی که چرا همیکند نوحه گری؟
یعنی که نمودند در آینه صبح *** کز عمر شبی گذشت و تو بی خبری
نکته املایی
هنگام نوشتن فعل های ماضی سوم شخص جمع، مراقب باشیم که آنها را به شکل صحیح نوشتاری بنویسیم، مانند: خوردند به جای خوردن، گفتند به جای گفتن.
کلماتی مانند: موسی، عیسی، مصطفی و... باید به همین شکل نوشته شوند؛ هرچند تلفظ آنها متفاوت از شکل نوشتاری آنهاست.
برچسب ها :
دوره متوسطه اولپایه هفتمفارسی هفتمفارسیدرسنامه و نکات مهمنکات مهمفارسی هفتم درس8دانش زبانی و ادبی