گام به گام عربی پایه نهم

اَلدَّرْسُ الْخامِسُ - درس پنجم 

اَلرَّجاءُ - امید

کانَتْ مَجْموعَةٌ مِنَ الْحَيَواناتِ في غابَةٍ: أَسَدٌ وَ ثَعْلَبٌ وَ ذِئْبٌ وَ غَزالَةٌ وَ کَلْبٌ وَ ...

گروهی از حیوانات در جنگلی بودند؛ شیر، روباه، گرگ، آهو، سگ و...

في يَومٍ مِنَ الْأيّامِ جاءَ سِتَّةُ صَيّادينَ وَ حَفَروا حُفرَةً عَميقَةً ثُمَّ سَتَروها لِصَيدِ الْحَيَواناتِ وَ بَيعِها لِحَديقَةِ الْحَيَواناتِ.

در روزی از روزها شش شکارچی آمدند و گودال عمیقی کندند، سپس آن را برای شکار حیوانات و فروش آنها به باغ وحش پوشاندند. (پنهان کردند).

وَقَعَ الثَّعْلَبُ وَ الْغَزالَةُ فِي الْحُفرَةِ بَغتَةً؛ فَطَلَبا مُساعَدَةً؛ لکِنَّ الْحَيَواناتِ هَرَبْنَ؛ لِأَنَّهُنَّ سَمِعْنَ مِنْ بَعيدٍ أَصواتَ الصَّيّادينَ.

ناگهان روباهی و آهویی در چاله افتادند و پس کمک خواستند. اما حیوانات فرار کردند؛ زیرا از دور صدای شکارچی‌ها را شنیدند.

حاوَلَ الثَّعلَبُ وَ الْغَزالَةُ لِلنَّجاةِ.

روباه و آهو برای رهایی تلاش کردند.

بَعدَ دَقائِق رَجَعَتْ حَمامَةٌ وَ قالَتْ لِلثَّعلَبِ:

بعد از چند دقیقه: کبوتری به روباه گفت:

«لا فائِدَةَ لِلْمُحاوَلَةِ. لا تَصْعَدْ. أَنتَ لاتَقْدِرُ. لَقَدْ جَرَّحْتَ بَدَنَكَ.»

«تلاش فایده ای ندارد. بالا نیا، تو نمی‌توانی. به راستی بدنت را زخمی کردی.»

وَ رَجَعَ الْکَلبُ و قالَ لِلْغَزالَةِ:

و سگی بازگشت و به آهو گفت:

«لا رَجاءَ لِنَجاتِكِ. لا تَصْعَدي. أَنتِ لا تَقْدِرينَ. لَقَدْ جَرَّحْتِ بَدَنَكِ.»

«امیدی به نجات تو نیست. بالا نیا. تو نمی‌توانی، به راستی بدنت را زخمی کردی.»

حاوَلَ الثَّعلَبُ وَ الْغَزالَةُ الْخُروجَ مَرَّةً أُخرَی وَلکِنْ بِدونِ فائدَةٍ.

روباه و آهو برای بیرون آمدن بار دیگر تلاش کردند ولی بی فایده بود.

يَئِسَتِ الْغَزالَةُ وَ بَقِيَتْ في مَکانِها وَلکِنَّ الثَّعلَبَ حاوَلَ کَثيراً.

آهو نا امید شد و در جایش ماند. ولی روباه خیلی تلاش کرد.

قالَتْ لَهُ الْحَمامَةُ:

کبوتر گفت:

«أَنتَ لا تَقْدِرُ، لِمَ تُحاوِلُ؟! اِقْبَلْ مَصيرَكَ.»

«تو نمی‌توانی؛ چرا تلاش می‌کنی؟! سرنوشتت را بپذیر.»

لکِنَّ الثَّعلَبَ خَرَجَ مِنَ الْحُفرَةِ.

ولی روباه از چاله بیرون آمد.

في ذٰلِكَ الْوَقتِ وَصَلَ هُدهُدٌ وَ قالَ:

در این هنگام هدهد رسید و گفت:

«أَنَا أَعْرِفُ هذَا الثَّعلَبَ؛ هوَ ثَقيلُ السَّمْعِ؛ هوَ ظَنَّ أَنَّ الْحَمامَةَ تُشَجعُِّهُ عَلَی الْخُروجِ.»

«من این روباه را می‌شناسم؛ او کم شنواست. او گمان کرده است که کبوتر او را تشویق به بیرون آمدن می‌کند.»

قالَتِ الْحَيَواناتُ:

حیوانات گفتند:

«نَحنُ ظَلَمْنا الْغَزالَةَ. عَلَينا بِمُساعَدَتِها.»

«ما به آهو ستم کردیم. باید به او کمک کنیم.»

قالَتِ الْحَمامَةُ لِلْغَزالَةِ:

کبوتر به آهو گفت:

«اُخْرُجي. أَنتِ تَقدِرينَ عَلَی الْخُروجِ بِسُهولَةٍ. لا تَيْأَسي.»

«بیرون بیا تو به آسانی می‌توانی بیرون بیایی ناامید نشو.»

حاوَلَتِ الْغَزالَةُ الْخُروجَ مَرَّةً أُخْرَی فَخَرَجَتْ وَ فَرِحَتِ الْحَيَواناتُ.

آهو یک بار دیگر تلاش کرد و خارج شد و حیوانات خوشحال شدند.

قالَ رَسولُ اللهِ (ص):

رسول خدا (ص) فرمود:

مَنْ طَلَبَ شَيْئاً وَ جَدَّ، وَجَدَ.

هر کس چیزی خواست و تلاش کرد، موفق شد.

با توجّه به متن درس گزينهٔ درست و نادرست را معلوم کنيد.

1- شَجَّعَتِ الْحَيَواناتُ الثَّعلَبَ عَلَی الْخُروجِ مِنَ الْحُفرَةِ.  نادرست

2- قَبِلَتِ الْغَزالَةُ مَصيرَها فِي الْبِدايَةِ.  درست

3- ما سَتَرَ الصَّيّادونَ الْحُفرَةَ فِي الْغابَةِ.  نادرست

4- کانَتِ الْحُفرَةُ قَلیلَةَ الْعُمقِ.  نادرست

5- أَربَعَةُ صَيّادينَ کانوا فِي الْغابَةِ.  نادرست