کانَت فی بَحٍر کَبیٍر سَمَکةٌ قَبیحَةٌ اسمُها السَّمَکَةُ الحَجَریَّةُ.
در دریایی بزرگ ماهی زشتی بود.اسمش ماهی سنگی بود

وَ الاسماکُ خاِئفاتٌ مِنها.
و ماهی ها از او می ترسیدند. (ترسان بودند.)

هی ذَهَبَتْ إلی سَمَکَتَینِ؛ السَّمَکَتَانِ خافَتا وَ هَرَبَتا.
اوبه طرف دوماهی رفت وماهی هاازترسیدندوفرارکردند

هیَ کانَت وَحیدةً داِئماً.
او همیشه تنها بود.

فی یَومٍ مِنَ الاأیّامِ، خَمسَةٌ مِنَ الصَّیّادینَ جاؤوا وَ قَذَفوا شَبَکَةً کَبیرَةً فی البَحِر.
در روزی از روزها پنج تن از ماهیگیرها(صیّادها) آمدند و تور بزرگی را در دریا انداختند.

الأسماکُ وَقعنَ فی الشَّبَکِة. ما جاءَ أحَدٌ لِمُساعَدَة .
ماهی ها در تور افتادند. کسی برای کمک به (ماهی ها) نیامد.

السَّمَکَةُ الْحَجَريَّةُ سَمِعَتْ أَصْواتَ الْسْماك.
سنگ ماهی صدای ماهی ها را شنید.

فَنَظَرَتْ إلَی الشَّبَکَةِ فَحَزِنَتْ وَ ذَهَبَتْ لِنَجاةِ الْسْماك.
پس به تور نگاه کرد و غمگین شد و برای نجات ماهی ها رفت.

قَطَعَتْ شَبَکةَ الصَّيّادینَ بِسُرعَةٍ.
به سرعت تور رابِرید. (قطع کرد)

والْاسْماكُ خَرَجْنَ وَ هَرَبْنَ جَميعاً.
و ماهی ها خارج شدند و همه فرار کردند.

فَوَقَعَت السَّمَکَةُ الحَجَریَّةُ فی الشَّبَکة. وَ الصَّیّادونَ أخَذوها.
پس سنگ ماهی در تور افتادو صیّادها (ماهیگیرها) او را گرفتند.

کانَت الأسماکُ حَزیناتٍ؛ لانَّ السَّمَکَةَالحَجَریَّةَ وَقَعَت فی الشَّبَکِة لنَجاِتهِنَّ.
ماهی ها ناراحت(غمگین)بودند؛ زیرا سنگ ماهی برای نجات آنها در تور افتاد.

الاْسَماكُ نَظَرْنَ إلی سَفينةِ الصَّيّادینَ.
ماهی ها به کشتی ماهیگیران نگاه می کردند

هُمْ أخَذوها وَلٰکِنَّهُم قَذَفوها فِي الْماء؛ لِانَّها کانَتْ قَبیحَةًجِدّاً فَخافوا مِنْها.
آنها اوراگرفتندولی اورادرآب انداختندزیرااوبسیارزشت بودپس ازاوترسیدند

الْاسْماكُ فَرِحْنَ لِنَجاتِها وَ نَظَرْنَ إلَيها بِابْتِسامٍ وَ عَلِمْنَ أَنَّ جَمالَ الْباطِنِ أَفْضَلُ مِنْ جَمالِ الظّاهِرِ.
ماهی هابخاطرنجاتش خوشحال شدند وبالبخندبه اونگاه کردندودانستندکه زیبائی درون اززیبائی ظاهربهتر(برتر).است

قالَ الْامامُ عَليٌّ ». زينَةُ الْباطِنِ خَيْرٌ مِنْ زينَةِ الظّاهِرِ
حضرت علی ع:زیبائی درون بهتراززیبائی ظاهراست « :