درس هشتم - الِإعْتِمادُ عَلَی النَّفْسِ / اعتمادبه نفس

تَخرُجُ عُصْفورَةٌ مِنْ عشُّها فی مَزرَعَةٍ کَبیرَةٍ وَ تَقولُ لِفِراخِها:
گنجشکی ازمزرعه بزرگی خارج می شود وبه جوجه هایش می گوید.

یا فِراخی، عَلَیکُنَّ بِمُراقَبَةِ حَرَکاتِ صاحِبِ الْمَزرَعَةِ. ماذا یَقولُ وَ یَفعَلُ ؟
ای جوجه های من بایدمراقب حرکات صاحب مزرعه باشید.چه می گوید وچه می کند

الْفَرْخُ الأوَّلُ: صاحِبُ الْمَزرَعَةِ مَعَ جارِهِ یَذهَبانِ إلَی شَجَرَتَینِ وَ یَجلِسانِ بَینَهَمُ.
جوجه اول:صاحب مزرعه باهمسایه اش به طرف دودرخت می روند وبینشان می نشینند

الْفَرْخُ الثّانی: زَوجَةُ صاحِبِ الْمَزرَعَةِ وَ جارَتُها تَذهَبانِ إلی نَفْسِ الشَّجَرَتَینِ.
جوجه دوم:زن صاحب مزرعه وهمسایه اشبه طرف همان دو درخت می روند.

الْفَرْخُ الثّالِثُ: الْجیرانُ یَجلِسونَ عَلَی الْیَمینِ.
جوجه سوم:همسایگان مرد درسمت راست می نشینند.

الْفَرْخُ الأوَّلُ: الْجاراتُ یَجْلِسْنَ عَلَی الْیَسارِ.
جوجه اول:همسایگان زن درسمت چپ می نشینند.

الْفَرْخُ الثّانی: مَا الْخَبَرُ؟ ماذا یَفعَلونَ؟ أ هذِهِ ضیافَةٌ؟
جوجه دومی:چه خبراست؟چه کارمی کنند؟

الْفَرْخُ الثّالِثُ: النِّساءُ یَجلِبْنَ الطَّعامَ وَ الْخُبْزَ وَ یَجلِسْنَ جَنْبَ الْمائِدَةِ.
جوجه سوم:زنان غذاونان می آورند وکنارسفره می نشینند.

الْفَرْخُ الْاوَّلُ: الرِّجالُ یَجمَعونَ الْحَطَبَ وَ یَجلِبونَ الْماءَ وَ بَعْدَ ذٰلِکَ یَلْعَبونَ.
جوجه اول:مردان هیزم جمع می کنند وآب می آورند وبعدازآن بازی می کنند.

تَرجِعُ الْأُمُّ وَ تَسألُ فِراخَها: «ماذا حَدَثَ ؟»
مادربرمی گردد وازجوجه هایش می پرسد:چه اتفاقی افتاده است؟

الْفَرْخُ الثّانی: صاحِبُ الْمَزرَعَةِ طَلَبَ الْمُساعَدَةَ مِنْ جیرانِهِ لِجَمْعِ الْقَمْحِ. عَلَینا بِالْفِرارِ.
جوجه دوم:صاحب مزرعه ازهمسایگانش برای جمع آوری گندم کمک خواست.باید فرارکنیم

أمُّ الْفِراخِ: لا؛ نَحْنُ فی أمانٍ فی عُشِّنا.
مادرجوجه ها:نه،ما درلانه یمان درامان هستیم

فِی الْیَومِ الثّانی تَخْرُجُ الْعُصْفورَةُ مِنَ الْعُشِّ وَ تَقولُ لِفِراخِها:
درروز دوم گنجشک از لانه خارج می شود وبه جوجه هایش می گوید:

عَلَیکُنَّ بِالْمُراقَبَةِ؛ إضاعَةُ الْفُرصَة غُصَّةٌ
. بایدمراقب باشید.ازدست دادن فرصت غم واندوه است.

بَعْدَ رُجوعِ الْامِّ قالَ الْفَرْخُ الثّالِثُ
:بعدازبرگشت مادرجوجه سوم گفت:

صاحِبُ الْمَزرَعَةِ طَلَبَ الْمُساعَدَةَ مِنْ أقْرِبائِهِ لِجَمْعِ الْمَحصولِ. عَلَینا بِالْفِرارِ
. صاحب مزرعه ازنزدیکانش برای جمع محصول کمک خواست بایدفرارکنیم

أمُّ الْفِراخِ : نَحنُ فی أمانٍ.
مادرجوجه ها:ما در امنیت هستیم

فِی الْیَومِ الثّالِثِ:
درروزسوم

الْفِراخُ: سَمِعْنا أنَّ صاحِبَ الْمَزرَعَةِ یَقولُ سَأبدَأُ بِجَمْعِ الْقَمحِ بِنَفْسی غَداً.
جوجه ها:شنیدیم که صاحب مزرعه می گوید فرداخودم جمع آوری گندم راشروع خواهم کرد

خافَتْ أمُّ الْفِراخِ وَ قالَتْ: «الْآنَ عَلَینا بِالْمُهاجَرَةِ.الْفِراخُ یَسْألْنَ أُمَّهُنَّ: «لِماذا عَلَینا بِالْمُهاجَرَةِ ؟!
هوَ وَحیدٌ وَ بِلا صَدیقٍ .جوجه ها ازمادرشان پرسیدند:چرابایدمهاجرت کنیم؟اوتنها وبدون دوست است!

الأُمّ: عِندَما یَعْتَمِدُ الإنسانُ عَلَی غَیرِهِ؛ لا یَفعَلُ شَیئاً مُهِمًّ؛ وَ عِنْدَما یَعْتَمِدُ عَلَی نَفْسِهِ؛ یَقدِرُ عَلَی کُلِّ شَیءٍ
مادر:هنگامی که انسان بردیگران اعتمادمیکندچیزمهمی راانجام نمی دهد.وهنگامی که بر خودش اعتمادمی کند(تکیه می کند)برهرچیزی توانا است(قادراست)