درس هفتم - ... أرْضُ اللّٰهِ واسِعَة... / زمین خدا گسترده است.

کانَتْ مَجْموعَةٌ مِنَ الْغِزْلانِ فی غابَةٍ بَینَ الْجِبالِ وَ الْأنهارِ.
گروهی ازآهوهادرجنگلی میان کوه ها وردخانه ها بودند

فی یَومٍ مِنَ الْأیّامِ هَجَمَتْ خَمسَةُ ذِئابٍ عَلَی الْغِزلانِ.
درروزی ازروزها پنج گرگ به آهوها حمله کردند.

الْغَزالُ الْأوَّلُ: إلٰهی، ماذا نَفعَلُ؟
آهوی اولی:پروردگارم،چه کارکنیم؟

الْغَزالُ الثّانی: لا نَقدِرُ عَلَی الدِّفاعِ
.آهوی دومی: نمی توانیم دفاع کنیم.(قادربه دفاع نیستیم)

قالَتْ غَزالَةٌ صَغیرَةٌ فی نَفْسِها: «ما هوَ الْحَلُّ؟ عَلَیَّ بِالتَّفَکُّرِ. سَأنجَحُ:
آهوی کوچک با خودش گفت: راه حل چیست؟باید فکرکنم.موفق خواهم شد.

الْغَزالَةُ الصَّغیرَةُ شاهَدَتْ عُصْفوراً ؛ فَسَأَلَتْهُ: «هَلْ خَلْفَ تِلْکَ الْجِبالِ عالَمٌ آخَرُ؟ أجابَ الْعُصْفورُ: «لا»:
آهوی کوچک گنجشکی رامشاهده کرد؛پس ازاو پرسید:آیا پشت آن کوه ها جهان دیگری است؟گنجشک جواب داد:نه

الْغَزالَةُ الصَّغیرَةُ ما یَئِسَتْ فَشاهَدَتْ حَمامَةً وَ سَأَلَتْها:
آهوی کوچک ناامید نشدپس کبوتری دید وازاوپرسید:

«یا أُمَّ الْفَرخَینِ، هَل وَراءَ تلِکَ الْجِبالِ عالَمٌ غَیرُ عالَمِنا؟ سَمِعَتْ مِنها نَفْسَ الْجَوابِ
ای مادردوجوجه:آیا پشت آن کوه ها جهانی دیگر غیراز جهان ما هست؟ازاوهمان جواب راشنید

الْغَزالَةُ شاهَدَتْ هُدهُداً وَ سَأَلَتْهُ: «هَلْ خَلْفَ الْجِبالِ عالَمٌ غَیرُ عالَمِنا؟ أجابَ الْهُدهُدُ: «نَعَم »
آهو هدهدی رادید وازاو پرسید:آیا پشت کوهها جهانی غیرازجهان ما هست؟هدهدجواب داد:بله

فَصَعِدَت الْغَزالَةُ الْجَبَلَ الْمُرتَفِعَ وَ وَصَلَتْ فَوقَهُ فَشاهَدَتْ غابَةً واسِعَةً؛ ثُمَّ رَجَعَتْ
پس آهوازکوه بلند بالا رفت وبه بالای ان رسیدپس جنگل وسیعی رادید،سپس برگشت

وَ قالَتْ لِآباءِ الْغِزلانِ: «أ تَعْرِفونَ أنَّ خَلْفَ الْجِبالِ عالَماً آخَرَ؟!
وبه پدرآهوها گفت:آیامی دانیدپشت کوهها جهان دیگری است؟

وَ قالَتْ لِاُ مَّهاتِ الْغِزلانِ: «أ تَعْرِفْنَ أنَّ خَلْفَ الْجِبالِ عالَماً آخَرَ؟!
وبه مادران آهوها گفت: آیامی دانیدپشت کوهها جهان دیگری است؟

فَقالَ الْغَزالُ الْاوَّلُ بِغَضَبٍ: کَیفَ تَقولینَ هٰذَا الْکَلامَ؟!
پس آهوی اولی باناراحتی(خشم) گفت:چگونه این سخن رامی گویی؟

وَ قالَ الْغَزالُ الثّانی: کَأنَّکِ مَجْنونَةٌ
!وآهودومی گفت:مثل اینکه تو دیوانه هستی!

وَ قالَ الْغَزالُ الثّالِثُ: هیَ تَکذِبُ.وَ قالَت الْغَزالَةُ الرّابِعَةُ: أنتِ تَکذِبینَ.
وآهوسومی گفت:اودروغ می گوید.وآهوچهارمی گفت:تودروغ می گویی.

قَطَعَ رَئیسُ الْغِزلانِ کَلامَهُم وَ قالَ:هیَ صادِقةٌ لا تَکذِبُ؛
رئیس آهوها سخنشان راقطع کرد وگفت:اوراستگواست ودروغ نمی گوید.

عِنْدَما کُنْتُ صَغیراً؛ قالَ لی طائِرٌ عاقِلٌ: خَلْفَ الْجِبالِ عالَمٌ آخَرُ
هنگامی که کوچک بودم؛پرنده ای عاقل به من گفت:پشت کوه ها جهان دیگری است

وَ قُلْتُ ذٰلِکَ لِرَ ئیسِنا لٰکِنَّهُ ما قَبِلَ کَلامی و ضَحِکَ.
وآن رابه رئیسمان گفتم ولی اوسخن من رانپذیرفت وخندید.

کَما تَعرِفونَ أنَا أطلُبُ صَلاحَکُم دائِماً؛ فَعَلَینا بِالْمُهاجَرَةِ.
همانطورکه می دانید من صلاح(خوبی) شمارامی خواهم پس باید مهاجرت کنیم.

صَعِدَ الْجَمیعُ الْجَبَلَ وَ وَجَدوا عالَماً جَدیداً وَ فَرِحوا کَثیراً.
همگی ازکوه بالارفتند وجهان جدیدی رایافتند وبسیارخوشحال شدند.