جلسه ششم
دو فعلی ها در جمله و طرز کاربرد آنها:
۱. اگر در یک جمله دو فعل اصلی بیاید، بین دو فعل اصلی علامت to بکار می بریم.
They want to listen to the teacher everyday.
آنها می‌خواهند هر روز به معلم گوش دهند.
✔️ در اینجا بین دو فعل اصلی want و listen از علامت to استفاده شده.
۲. اگر در یک جمله یک فعل کمکی بیاید و یک فعل اصلی بیاید، to لازم نیست، به جز دو فعل ought to و used to.
I can speak English fluently.
من میتوانم به روانی انگلیسی صحبت کنم.
✔️ در اینجا بین فعل کمکی can و فعل اصلی speak علامت to استفاده نشده.
He ought to pass this test.
او میبایست این امتحان را بگذراند.
✔️ در اینجا بین فعل کمکی ought to و فعل اصلی pass علامت to استفاده نشده.
☑️ در واقع در دو مورد ought to و used to، علامت to اجباراً مربوط به خود فعل کمکی بوده، و از آنجایی که بین فعل کمکی و اصلی، to بکار نمیبریم، این قانون برای این دو مورد نیز صادق است.
۳. اگر فعل های ما از مصدر to be باشد (am-is-are) و یا از مصدر to have (have-has) وقتی که در جمله افعال قصدی (توضیح در قسمت بعدی) را بکار می بریم، (am-is-are-have-has) به مادر خود (have, be) برمیگردند.
We want to be great.
ما میخواهیم عالی باشیم.
He likes to have a car.
او دوست دارد ماشین داشته باشد.
✔️ در این دو مثال، فعل هایی از مصدر to be و to have به مادر خود برگشته اند.
افعال قصدی و معانی آنها :
want
خواستن
like
دوست داشتن
would like
مایل بودن
hope
امیدوار بودن
wish
آرزو داشتن
try
سعی کردن
promise
قول دادن
prefer
ترجیح دادن
pretend
وانمود کردن
refuse
امتناع کردن
plan
قصد داشتن
decide
تصمیم گرفتن
intend
قصد داشتن
be going to
قصد داشتن
hate
متنفر بودن
dislike
دوست نداشتن
برچسب ها :
دو فعلی ها در جملهطرز کاربرد آنها